aberracja inercji

dziewczynko z progerią jesteś taka rzadka
twoja żyłka na czole kiedyś pęknie
i zwyczajnie przelecisz przez ręce.

kobieto ze szkieletem dziecka w ramionach
masz zbyt ciemny kolor i pusto w żołądku
twoje piersi więdną ale nikt nie podleje suszy

i ty co na ustach z gwiazdą księżycem krzyżem
z błogosławieństwem w sercu tępisz atypowość
za przyzwoleniem wszystkich świętych z obrazów

zginiesz – a oni nawet nie drgną

*

śniło mi się że w końcu rozstrzelano światło
i po ludzkości nie został nawet cień